เธอถามฉันว่าทำไม
ต้องพูดคำว่าคิดถึงทั้งที่เราได้เจอกันประจำ
กินข้าวยัง ทำอะไร
คำถามเดิมที่ยังถามซ้ำๆ
เผื่อวันหนึ่งที่เราไม่เจอะกัน
เหมือนอย่างในวันนี้
ก็เลยคิดถึงเธอล่วงหน้าเลย
แล้วกัน
แค่นึกไม่ออกเลย
ไม่เคยนึกถึงมัน วันที่เราไม่ได้คุยกันประจำ
คงคิดถึงแย่เลย
ทุกเสียงหัวเราะที่ทำฉันยิ้ม
อาจลืมคิดถึงกัน
ถ้าวันหนึ่งไม่เจอกันอย่างนี้
ก็เลยเลยคิดถึงเธอล่วงหน้าเลย
แล้วกัน
แม้คราวที่โลกจะหมุนเราห่างจากกันไป
ก็คงเป็นเรื่องธรรมดาที่เราต้องเจอมันสักวัน
แต่ก่อนจะถึงวันที่ไม่เจอกัน ฉันอยากจะทำให้วันนี้
เป็นความทรงจำที่ดีที่สุด
แค่หวังไว้อย่างหนึ่ง
ความคิดถึงที่ส่งไปไว้ก่อนจะถึงเธอบ้างแล้วกัน
เผื่อไว้ถ้าไม่ได้เจอ
ก็เลยคิดถึงเธอล่วงหน้าเลย
แล้วกัน